deneme

deneme

Monday 9 December 2013

Hollanda Gundemi: Hollanda' nin Yalniz Olen Yaslilari




        
   (=^ . ^=) Yeni bir hafta baslangicindan herkese kocamaaan bir merhaba (=^ . ^=)



Bugun sizlere yeni bir yazi dizisi fikriyle geliyorum...evet kizim haber muzigini  ver...                                                  
                                 '' Hollanda Gundemi ''

       Arastirmaci gazeteci kisiligim beni bu yazi dizisi fikrine zorladi, bir hafta boyunca Hollanda gundemini arastirdim, taaa Den Haag' a kadar gittim, Kralice Beatrix' in kapisini caldim. Dedim ''oma anlat bakiim bu hafta neler olmus Hollanda' da'' . O' da tabi dertli, kimseye anlatamiyo derdini, dolmus iyice, basladi anlatmaya :) Umarim Hollanda Gundemi yazi dizimi begenirsiniz. Gelelim simdi gectigimiz hafta en cok konusulan haberimize :



Gectigimiz hafta Hollanda' nin gundeminde dramatik bir olay vardi. Rotterdam' da bir evde, yasli bir kadinin ölüsü bulundu. Haberin dramatik kismi bu degil elbette. 74-75 yasinda oldugu tahmin eden kadin 10 yil once ölmüs. 10 yil kadinin ölusü, o evin icinde...Kimse öldügünü o kadar yil boyunca farketmemis, mahalleli hic bocek gormemis, hic koku duymamis, 10 yil boyunca o evde kim oldugunu hic merak etmemis, yada ev neden bos diye kimse sormamis. Eger iscilerin, sokaga su borusu dosemek icin o eve girmeleri gerekmeseymis kimbilir kac yil daha kadinin ölüsü beklermis. Habere gore kadinin cocugi yokmus, o yuzden kimse öldügünü anlamamis ... 10 yil gecmis...O mahalleye yeni komsular tasinmis, eskileri gitmis, yeni dogan cocuklar 10 yasina gelmis, kis gecmis, yaz gecmis, 3650 kez dunya donmus, kimse 10 yil boyunca kadinin yoklugunu anlamamis.  




       Ne kadar aci bir sey, ölüyorsun fakat onu dahi farketmiyor kimse. Daha önceki yazilarimda da bahsettigim gibi Hollanda' nin bana gore en buyuk sorunlarindan ( ayrica benim icin en negatif yonu ) biri de '' bireyselcilik''. Toplum olarak o kadar bireysel ve o kadar ice dönükler ki, sanki dünya üzerinde yasayan tek insan kendileri ve en önemli sey kendi hayatlari. Bundan ötürü birbirinden kopuk bir hayat yasarlar, akraba ziyaretleri, aile ziyaretleri olabildigince nadir yapilir. 2 saat uzaklikta oturan buyukannelerini gormeye gitmez torunlar. Cunku anne babalarindan bunun olmasi gerektigini ögrenmezler, haliyle de o anne baba yaslaninca onlar da yalnizliga mahkumdurlar. 2 saat onlar icin cok cok fazladir ve Hollanda' da hayat hizli akar(!), yapacak  cok isleri vardir, o yuzden aile ve akraba ziyaretlerine zamanlari yetmez.
 Iste bu sebepten dolayi Hollanda' daki en buyuk sorunlarin basinda yalniz yaslanip, yalniz ölmek  gelir.  Yapilan arastirmalara gore, Hollanda' da yasayan yabancilar dahil olmak uzere, Hollanda nufusunun yuzde 11' i yalnizmis. Tabiki yaslilara gelince bu oran daha da artiyor, o ayri mesele.
  

 Ayrica bu teyze ilk haber de degil, daha onceden de Amsterdam' da ölüsü 3.5 yil sonra bulunan baska bir yasli daha olmus. Tabiki yanli davranmak istemiyorum. Bu olay bir tek Hollanda' da yasanir diye bisey söz konusu degil. Ayrica söyle de bir durum var. Hollanda hukumeti yaslilara cok fazla imkan  tanir. Yasli evleri vardir, bizzat esimin annesinin onlardan birinde calismasindan gördügüm üzere cok rahattirlar ve olanaklari cok iyidir.  Bu evlerde yasamak istemeyenler, kendi evlerinde ( 50+ diye gecer bu evler. Icerileri yaslilar icin dizayn edilmistir) yasamaya karar verirlerse, rahatca yasayabilirler. Elden ayaktan dusup, evlerini temizleyemeyecek yada alisveris yapamayacak hale gelirlerse saglik sigortalari onlara yardimci saglar. Bu yardimci haftada bir yada birkac gün gelip temizliklerini, alisverislerini vs yapar. Simdi, ölüsü 10 yil bulunmayan teyzeye gelecek olursam, bu teyze buyuk ihtimal ölmeden once gayet saglikli bir durumdaydi, o yuzden yardimciya ihtiyac duymadi ve devlet tarafindan öldügü anlasilmadi, bu gayet normal. Sorunun devletle falan bir alakasi yok yani. 

     Tum olay bireyselcilikten kaynaklaniyor.  10 yil boyunca hic bir akrabasinin bu teyzeyi merak etmemesi isin en can alici noktasidir ve bu, genel Hollanda insan iliskilerinin yapisini da gosterir. Merak ediyorum acaba ben, kimbilir kac evin önünden gectim, kac tane camdan bakan yasli gördüm, kim bilir kac tanesi yalniz, konusacak bi kisinin özlemiyle, tum gun camdan bakiyor. Onlari farketmedim, zaten kimse de farketmiyor...

Bu olaydan bir kac gün sonra, esimle alisverise gittimiz günlerden birinde kirmizi isikta durduk ve sag tarafimda camda duran bir teyze gördüm. Kötü kaplanmis eski bordo bi koltugun üzerinde oturuyordu. Burus burus olmus yüzü, solgun teni, donuk gözleriyle beni izliyordu. Aklimdan gecti ona gülümsemek, cesaret edemedim. Sonra yazi geldi aklima, döndüm teyzeye gülümsedim, önce sasirdi sonra bana el salladi o da gulumsedi, icim ciz etti. Belki o teyzenin ailesi vardi bilemiyorum. Ama ben yalniz oldugunu dusundum, onun adina üzüldüm ve kendime söz verdim, ileride cocuklarimi iyi insanlar olarak yetistiricem, aile büyüklerine, akrabalara deger vermeyi ögreticem diye. Unutulmak istemiyorum, kendi basima bi sandalye tepesinde tum gun birisi gelsin benimle konussun diye beklemek istemiyorum.




Bir baska Haftanin Gundemi programiyla daha gorusmek uzere, hoscakalin, mutlu kalin, sevdiklerinize zaman ayirin :)

 **Öpüyorum hepinizi** 











 

37 comments :

  1. Çok iç acıtıcı gerçekten, çok yazık :(


    www.gupses.blogspot.com

    ReplyDelete
  2. Canım benim çok anlamlı çok duygulu bir yazı olmuş ne acı bir durum çevremizdekilerin kıymetini değerini bilemiyoruz birgün bizlerde yaşlanıcaz bunun bilincinde olmak çok önemli hollandalıların bu tavrını kınıyorum doğrusu sanada bu yayını yaptığın için çok teşşkür ederim insan bazı olaylardan güzel dersler çıkarabiliyor aynı bu yazıda da olduğu gibi ben kendi adıma çok şey edindim sevgilerimle ...:*

    ReplyDelete
    Replies
    1. Canim benim yine tatliligini ictenligini konusturmussun. Hollandanin guzel yonlerini konusup duruyoruz, birazda bu yonunu gostermek istedim aslinda.Burada cok konusuldu bu olay bu hafta boyunca, uzucu tabiki ama dedigin gibi kesinlikle ders cikarmak lazim. 10 yil boyunca ozlenmemek hatirlanmamak cok aci
      Opuyorum seni kocamaaaaaan :)

      Delete
  3. Çok acı bir şey ama ne yazık ki biz de aynı yoldan hızla ilerliyoruz.
    Her şeye zaman var da ailelere ayıracak zaman yok :(

    ReplyDelete
    Replies
    1. Evet, kendimi sorguladigimda benimde icim cok rahat degil. Bazen anneme bu tarz yaklastigimi farkettim aman anne dur bugun isim var, yok anne bekle bi yemek yiyeyim ve bunun gibi bahanelerle hep en sevdiklerimi erteledigim oluyor, dikkat etmek lazim :( Hayat sanildigi kadar da uzun degil

      Delete
  4. Bu yaşlı hanım öldükten sonra olanlar çok dramatik gibi gelse de, bana göre asıl dramatik olan ölmeden önce yaşadığı büyük yalnızlık. Aksi olsaydı, yokluğu mutlaka fark edilirdi. Kim bilir o görkemli Avrupa kentlerinde hatta bizim ülkemizde, isteyerek ya da istem dışı koyu yalnızlıklara mahkum pek çok insan aynı kaderi, farklı boyutlarda paylaşmaktalar.. Çok üzücü, çok...

    ReplyDelete
    Replies
    1. KEsinlikle cok dogru diyorsunuz. Olmeden once tahmin edemeyecegim, buyuk ihtimalle de asla benim katlanamayacagim bi yalnizligin icinde yasamiz bu cok bariz.
      Dediginiz gibi bizim ulkemizde de Avrupada da kim bilir ayni durumlarda olan, yalnizliktan bikmis ne kadar cok insan var. dusunmesi bile hem korkutucu hem uzucu

      Delete
  5. Yorum yazmak istedim ama yazamadım.. önce... üzüldüm.. o teyzeyi yılbaşı döneminde ziyaret edin derim.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Aslinda hic aklima gelmemisti biliyor musun :) Mutlaka Utrecht' e gectigimiz bir gun teyzeye gidicem, en azindan tanismis olurum belki mutlu olur :)

      Delete
    2. Mutlu olacaktır... :)

      Delete
  6. Bizim gelenek ve göreneklerimiz gereği bu anlattıklarınıza benzer bir olaya rastlamak; yani bir yaşlının ölüp de 10 yıl kimsenin haberi olmaması kadar iç acıtıcısına rastlamak mümkün değil çok şükür.
    Hiçbir insan bunu yaşamayı hak etmemeli. Kötü oldum açıkcası..

    Paylaştığınız için teşekkürler...
    Sevgiler...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Evet bizde bu tarz olaylar daha az yasaniyor, yada yasanir diye umuyorum. Iyiki kendi kulturumuzle buyumusum iyiki annem ailenin ve akrabalarin, arkadasliklarin cok onemli oldugunu ogretmis..
      Hic kimse sizinde dediginiz gibi bunu hak etmiyor.
      Sevgilerimle :)

      Delete
  7. ne kadar ilginç bu bilgi yaa.

    ReplyDelete
  8. Çok üzücü :( Umarım ülkemiz her ne kadar gelişmiş medeniyet seviyesine ulaşamadıysa da umarım bir gün Türkiye'ye dönme şansınız olur ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Bende dgrusu donmeyi istiyorum ama esimin isinden dolayi yakin gelecek olmaz :( ama umarim bir gun dinebiliriz , soyle deniz kiyisinda bir ev :)))

      Delete
  9. çok ama çok hazin bir durum. sanırım medeni toplumların en büyük çıkmazı bireyselleşme ve onun getirdiği bencillik, yalnızlık... bence en güzel ölüm yaşlandığında sevdiklerinle vedalaşarak onların gözlerine bakıp ellerini tutarak ölmek herhalde.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Kesinlikle her cumlenize katiliyorum en guzel olum sevdiklerinle vedalastgindir cok dogru.

      Delete
  10. çok üzücü gerçekten, en çok dua ettiğim şeylerden biridir; umarım yalnız yaşlanmam ailemle kocamla yaşlanırım. Yalnızlık gerçekten çok zor hele böyle kapını çalacak tek kişi yoksa çok daha zordur eminim :(( Allah kimseyi yalnız bırakmasın, tabi en çok inandığım şeylerden biri de insan kendi yapar yaşlılığını. Hep genç kalacakmış gibi düşünüp kimseye minnet etmeyen çok insan var, insan ne ekerse onu biçiyor unutmamak lazım.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Evet dogru diyosun birazda ne ekersen onu bicersin. Sen cocuklarini dedeye nineye ziyarete goturmez gitmeleri gerektigini ogretmezsen ileride seni ziyaret etmelerini bekleme.. aci ama gercek

      Delete
    2. aynen öyle çocuklar genelde ne görüyorsa onu yapıyor, sanırım seninde çocuğun yok inş. ileride çocuklarımız bize çeker diyelim o zaman ;))

      Delete
    3. yok daha :) cok taze gelinim ben Eylulde evlendim.
      Eveet kesinlikle ilerde insallah cocuklarimiz bize ceker :)

      Delete
  11. Böyle hikayeler bana çok dokunuyor. Yaşlanmak çok tuhaf bir durum. Yaşlı insanların anlayışları hayatı anlamlandırışları çok farklı oluyor. Seviyorum yaşlıları çok. Hayatı anlatıyorlar aslında bizlere. Eskiden yani çocukken anneannem veya babaannem bana sanki yüzyıllardır yaşlılarmış gibi gelirdi. Çünkü onlar benim gözümde öyleydi. Büyüyünce onlarında bir zamanlar benim gibi genç olduklarını anladım. Şimdi ne zaman eski fotoğraflara baksam zamanın ellerini üzerimde hissediyorum, hüzünleniyorum. Tüm o yaşlılar için tüm yalnız ölenler için üzüntü duyuyorum. İnsanlar çok acayipler. Nasıl bencil olabiliyorlar bu kadar anlayamıyorum. Aile elbette önemli bu tip duyguları aile aşılar bireylere çocukluklarından itibaren ama içinde insan sevgisi olan bencil olamaz gibime geliyor benim. Ben yolda yaşlı teyze bile görsem gider elini öperim gülerim sarılırım karşıdan karşıya geçiririm yer veririm. Annem bana sokakta gördüğün yaşlıları öp sev demedi hiç, bu benim içimden gelen bir şey. Birkaç tanımadığım veya tanıdığım yaşlıya kitap okumuşluğum da vardır. Birkaç defa da olsa yaşlılar evine gitmiştim onların hali işte asıl hüzünlü olan. Kimse yalnız ve unutulmuş olarak ölmeyi hak etmez kim veya nasıl olursa olsun.Umarım çocuklarımıza yaşlıları bizim gibi sevmeyi öğretebiliriz ve insanlığın getirisi olan karşılıksız sevebilmeyi, tanımadan da olsa sevebilmeyi. O zaman zaten yalnız kalmayız...Ayrıca teyzeye iyi ki el sallamışsın ne harika bir hareket, hep kalbinin sesini dinle. Sevgiler

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ne kadar guzel anlatmissin, cok guzel yazmissin. Dediklerine katiliyorum. Ayrica benim sanssizligim hic annanem babannem dedem olmadi yada cok kis sureli oldular ben daha buyumeden olduler. Bende seninle ayni dusuncelere sahibim, hayata ayni pencereden bakiyoruz. Haber beni cok etkiledi duydugumda esimden. o yuzden Hollandanin gundemi diye yazi dizisi baslatma fikri oradan geldi aslinda.
      Dedigin gibi kimse unutulmus olarak olmek istemez, ayrica hak etmezde. Yalnizlik Allaha mahsuz lafi cok dogru. Gercekten yalnizligin yuku cok agir. Burada bu kadar gencken etrafim esim, esimin ailesi, bir kac arkadasimla cevriliyken bile yalniz hissedebiliyorum. Dusunemiyorum 70lerime gelmisim ve yillarca bana merhaba bile denmemis...Zor ve cok aci
      Cok tesekkur ederim ayrica
      Sevgilerimle, opuyorum cok

      Delete
  12. Bir an gözümün önüne getirdim çok çok acı. Hiçbir can böyle yok olmayı haketmez. Paylaşmanız iyi olmuş ibret alınıcak bir durum. Sevgiler..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Evet gercekten cok uzucu , dediginiz gibi kimse hak etmiyor hele yaslilar hic.
      Sevgilerimle

      Delete
  13. benide cok yaralayan bir konuya deginmissin yine,ben Hollanda`da durumun bu kadar ciddi oldugunu bilmiyordum,yani burda böyle bisi duymadim,on yilda ,üc bucuk yilda cok fazla,belki Almanlar cocuk konusunda daha anlayislilar,dolayisiyla yaslilarinada,benim tanidiklarim ziyaret ediyorlar,bu sevindirici ama bende camlardan bakan yaslilar görüyorum,ve evet bende gülümsüyorum,bazen cocuklara el sallattiriyorum,onlöarda salliyor,bu bile ona bütün gün yeter diye düsünüyorum,cocuklara ne verirsey onu alirsin ,insallah bizler onlar gibi olmayiz...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dogrusu haberi ilk duydugumda yok canim diye inanmadim. Cunku esimden esimin ailesinden gordugum bu olayin 100% zitti. Biz esimin babannesiyle haftada iki kez gorusuzu, ailesi de oyle. Ayrica hafta icleri telefonla gorusmede devam eder. Ve benim yasadigim yerde herkes yaslilara cok saygili ve yaslilar mutlu gozukuyor. Ama haber dogruymus boyle bisey olmus. Dedigin gibi olayin bu kadar ciddi oldugunu bende bilmiyordum
      Ne kadar guzel bir sey yapiyorsun, kesinlikle cocuklarin gulmeleri el sallamalari onlari mutlu ediyordur. Ne ekersen onu bicersin diye dusunuyorum senin gibi bende onlar gibi olmamayi umuyorum
      Sevgilerimle...

      Delete
  14. Yazdigim diger yorum gitmemis üzüldümm:((

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ayy :( bazen banada oluyo neden oluyo anlamiyorum bile

      Delete
  15. Komik gelebilir ama ne yapayım ? Bu resimdeki kadın o kadın mı ?
    evet buna takıldım!

    ReplyDelete
    Replies
    1. yok degiller. fotolardaki kadinlar netten sectigim kadinlar
      komik degil merak etmekte haklsin

      Delete

Dusunceleriniz benim icin cok degerli, o yuzden elinizi korkak alistirmayin :)
Sevgilerimle :)