Herkese kocaman Merhabalar;
Bi suredir blogumla ilgilenemiyorum. Bunun iki ana sebebi son gunlerde yasadigim hastaligim(su anda iyiyim) ve buyuk uzuntum. Bu sebeple herkesten ozur dilerim. Bazi izleyecilerimin listemden gittigini gordum. Aslinda anladim ki blog yazmak biraz nankor bir ismis. Gidenlere selam olsun, mutluluklar dilerim. Yeni gelenlere de kucak dolusu sevgilerimi iletiyorum. Ayrica anladim ki bu blogu kendim icin yazmaliymisim. O yuzden sizlere bugun Hollandanin bir sehrini gostermeyecegim. Aklimi yilin son uc gunuden itibaren mesgul eden ve beni cok uzen bir olaydan bahsedicem. Biliyorum bazilariniz beni cok iyi anlayacak, bazilarinizin ise hic bi fikri olmayacak .Bu tamamen bir sokak kopeginin hikayesidir fakat icinde olum yoktur merak etmeyin..
*
Esimle en buyuk zevklerimizden bir tanesi barinak gezmek ve oradaki hayvanlarla oynamak, onlarin hikayelerini ogrenmektir. Hollanda' nin farkli yerlerinde bir suru barinaga gitmemize ragmen iclerinden bir tanesinin buyuk mudavimiyizdir. Sebebine birazdan gelicem. Dierenasiel Hazenberg, Amerongen' da orman icine kurulmus kucuk bir barinaktir. Bu barinak Hollanda' da gittigimiz ilk barinaktir. Barinaga ilk defa gecen sene Hollanda' ya tatile geldigimde gittik.
*
Barinaga geldigimizde bizi bir suru kopek sesi ve guler yuzlu personel karsiladi. Iceriye girip, kopeklerin bahcedeki oyun alanlarina gidip oradaki kopekleri gormek istedigimizi soyledik, tabi seve seve kabul ettiler. Oyun alanina geldigimizde bir suru kopek bizi sevincle, bazilari korkarak selamladi. Fakat hemen hemen hepsinin ortak hareketi kendilerini bize gostermek icin havlamak veya deli gibi ziplamakti. sadece bir kopek haricinde...
*
10-15 kadar kopegi gectikten ve onlari sevdikten sonra kulubesinin onunde uyuyan bir Staffordshire Terrieri gorduk. Sakin adina aldanmayin, kesinlikle gordugum en sakin hayvanlardan bir tanesi. Beni gordugu anda tellerin yanina kostu ve yuzume merhaba der gibi bakti ve bana patisini uzatti. Ilk goruste aska inaniyorsaniz benim o anda hissettiklerimi kesinlikle anlarsiniz. Esimi de benide kendine ilk goruste asik etmisti. Ilk defa tanidiginiz bir kopegin, ozelliklede kotu bir une sahip bir kopegin, kafesinin icine bir saniye dahi korku veya suphe duymadan ellerinizi bileklerinize kadar sokup onu sevebiliyorsaniz ve onu deli gibi opebiliyorsaniz, aranizda bir bag oldugunu gormek icin gozlerinize ihtiyaciniz yoktur. Fakat o siralar yeni bir kopek veya kedi evlat edinmeyi dusunmuyorduk. Cunku zaten 2 kedimiz 2 kopegimiz (simdi buna 3 axolotl ve 1 hamster eklendi) var. Fakat kendimizi kaybedip hemen bu kopegin hikayesini ogrenmek istedik.
Hunter, 6 yasinda sokakta basi bos gezerken bulunmus bir sokak kopegi. Onceden sahibi varmiydi yokmuydu orasi muamma. Dort yili askin bir suredir barinakta kaliyor ve burada tum temel itaat komutlarini ve tuvalet aliskanligini ogrenmis, sahibine karsi asiri korumaci bir kopek. Tek sorunu kedileri yemek olarak gormesi. Bu yuzden Hunter' i evlat edinemedik, fakat terapisinin bitmesi icin beklemeye basladik. O zaman Hunter bizimle birlikte eve gidecekti.
*
Barinak gorevlileri bizi yaklasik bir yil, hafta 2-3 kez gorup, Huntera olan asiri ilgimizi gorduklerinden mi, yoksa bize guvendiklerindenmi bilmem Hunter' i alip ormana gezmeye gidebilecegimizi soylediler. Yukarida gordugunuz fotografi da o gun cekmistik. Ormanda Hunterla hic sorun yasamadik, kostuk oynadik, opustuk, yerlerde yuvarlandik, yorulduk, dinlendik. Nasil gecti anlamadim ama 3 saat, 3 dakika gibi gecmisti ve Hunteri barinaga geri goturme zamani gelmisti. Barinaga vardigimizda gorevliler bize Hunterin davranislariyla ilgili bir suru soru sordu. Hunter asiri dominant karakterli bir kopekmis bu yuzden de gorevlilere cogunlukla sorun cikarir, onlari ceker, bazende onlari dinlemezmis. Cok sasirdik, cunku yanimizdan bize havlayarak gecen kopek te dahil bizimle oldugu tum zaman boyunca, Hunter kelime kullanmamiza gerek kalmadan, ne dedigimizi anlamisti. Biz hic sorun yasamamistik, bunlari onlara da anlattik. Gorevli bize Hunterin bizi cok sevmis olmasi gerektigini soyledi. Hunter' i almak isteyenler onunla yuruyuse ciktiklarinda, 5 dakika icinde Hunter' in gucuyle basa cikamayacaklarini anlayip geri donuyorlarmis. Gorevliye her hafta, haftada bir Hunteri ormana goturebilirmiyiz diye sorduk, kabul etti. Giderken Hunter bizden ayrilmak istemedi,tasmasini cekistirip durdu, zaten biz gozlerimiz yasli donduk eve.
*
Uc dort gun sonra barinaga gittigimizde kotu bir haberle karsilastik. Gorevli bize Hunterin asiri baglandigini soyledi. Biz gittikten sonra cok uzulmus, yemegini yememis, zorluk cikarmis. Bizden ozur diledi ve bu kadar kisa surede bize bu kadar baglanacagini tahmin edemediklerini soyledi. Bu yuzden Hunter icin en uygununun bir sure onu disariya gezdirmeye goturmememiz oldugunu soyledi. Cok uzulduk ama eger oyleyse hakliydi, bu yuzden Hunter' i goremedik, geri eve donduk. Bir hafta zaman gecsin diye bekledik ve barinaga tekrar gittik. Bu sefer duydugumuz haber daha kotuydu. Hunter sahiplendirilmis. Yikildik, gercekten size tek kelimeyle anlatabilirim ''yikildik'' Uzuntuyle barinaktan ayrildik. Bir daha o barinaga asla gitmedik, taa ki bu sene yilin son haftasina kadar...
*
Hunter sahiplendirildigi icin baslarda duydugumuz buyuk uzuntu ,yerini kendimize kizmamiza donustu. Bu kadar bencil oldugumuz icin kendimize kizdik, sahiplendirildigi icin mutlu olmamiz gerektigini kendimize telkin ettik durduk ama nedense o barinaga bir daha gidemedik. Bu sirada baska barinaklari gezip bir suru hayvanla tanistik, tabi ki ilk tepkimiz ''ama bu Hunter gibi degil'' oldu. Bu sirada da barinagin sitesini ya Hunter geri gelirse diye her gun bir kac kez kontrol etmeyi ihmal etmedik.Bu bizim icin artik bir rutine donusmustu.
*
Bu sefer kararliydik, Hunter geri donerse ilk planimiz onu evlat edinmek ve bir terapiste goturmekti. Tabi bir yandan da geri donmemesini, orada mutlu olmasini diledik...
*
Yilbasindan 4 gun once esimle arabada giderken rutin site kontrolumu yapmak icin, barinagin sitesine girdim. Hunter oradaydi, inanamadim, cigliklar atmaya basladim. Esim heyecandan arabayi durdurdu, elimdeki telefona uzunca sure bakti. Cok mutluyduk. Ilk isimiz Hunterin yanina gitmek, onu sevmek, ona onu ne kadar ozledigimizi soylemek olacakti. Eve nasil vardik bilmiyorum. Esim hemen bir kopek egitimcisiyle irtibata gecti. Hunter' in hikayesini anlatti ve kopeklerdeki agresifligin egitimle duzelip duzelmeyecegini sordu. Egitimci bize egitimin agresiflikte fazla ise yaramayacagini, yapilabilecek en iyi seyin kopek terapistiyle gorusmek olacagini soyledi ve iyi bir terapistin numarasini verdi. Terapistle irtibata gecmedik, onceligimiz Hunter' in neden dondugunu, yada sadece kisa bi sure icin mi orda oldugunu ogrenmekti, dahasi sonra gelecekti. Kendimizi kaptirmak istemedik, ikinci bir hayat kirikligi yasamaktan korktuk ama bunun icin cok gecti, ikimizde coktan Hunter hayalleri kurmaya baslamistik.
*
Ertesi gun 29 Aralik Pazar Gunuydu. Normalde sabahlari yataktan surunerek cikan ben, saat 7' de yatagi terkettim ve heyecandan dayanamayip esimi de uyutmadim. Kahvalti yaptik ve barinagin 10da acildigini bildigimiz icin maalesef beklemek zorunda kaldik. Barinaga vardigimizda pazar gunleri barinagin kapali oldugunu gorduk.. Aslinda biliyorduk ama hic aklimiza gelmemisti. Bizde barinagin arka tarafindaki tel orgulere gittik, Hunter' in eskiden kaldigi kulube oradaydi fakat bos gorunuyordu. Ben bi umut Hunter diye bagirdim, kulubenin icinden kostura kostura buyuk sevince Hunter cikti, tek farkla yaklasik 10 kilo kaybetmisti, tum kemikleri sayiliyordu ve ayaklarinda da yaralar wardi. Yaklasik 3 saat kadar yaninda kaldik ve tel orgulerin aralarindan ne kadar sevebildiysek o kadar sevdik. Yanimizda onun icin aldigimiz kopek odul mamalari vardi, onlari verdik. 3 saat yagmur altinda kaldiktan sonra aklimizda binbir soruyla eve donduk. Acaba Hunter' i sahipleri dovmusmuydu, o yuzden mi geri gelmisti, yada kansermi olmustu, yoksa baska birinin kedisine kopegine mi saldirmisti, ya da sahipleri ihmal etmisti, belki arka bahceye baglamisti ve hic bakmamisti yoksa neden bu kadar kilo kaybetsin ki ? Bu tur sorularla sabahi zor ettik, bu arada da terapistle konusmayi ihmal etmedik, artik is raydan cikmisti, Huntera kotu davranilmasini kabul edemezdik mutlaka onu kurtarmaliydik. Bize gore tek olasi Huntera sahiplerinin kotu davranmis olmasiydi, baska olasilik olamazdi. Nede olsa Hunter' a bizden iyi kimse bakamazdi.
*
30 Aralik Pazartesi yine sabahin erken saatlerinde uyanip Hunter' i gormeye gittik. Fakat Pazartesileri de barinak kapaliymis. O yuzden yine ayni tellerden Hunter' i sevdik, yine aklimizda bir suru soru isareti, bir suru umutlar bi sonraki gunu bekledik.
*
31 Aralik Sali gunu,yilinda son gunu oldugu icin barinaga yine erken gitmeye karar verdik. Acik olup olmayacagindan emin degildik ama bu firsati kaciramazdik. Bu sefer tel orgulere vardigimizda Hunter her zamanki kafesinde yoktu, bizde durumu ogrenmek icin iceriye girdik, keske girmeseydik...
*
4-5 haftalik aile ile kalisinin ardindan, barinagin denetleyicileri Hunterin nasil oldugunu ogrenmek istemisler ve onu kontrole gitmisler. Hunter cok mutluymus ve kontrol cok guzel gecmis. Denetleyicinin gitme vakti gelmis ve tam koltuktan kalkarken Hunter bir anda saldirmis ve bacagini feci sekilde isirmis. O yuzden de aileden alinmis, barinaga geri getirilmis. Ne yapacaklarina karar verene kadar Hunter evlat edinilemezmis. Benim tahminim denetleyicinin Hunter' i geri kotureceginden korktugu icin boyle birsey oldu, yada denetleyicinin bir hareketi bunu tetikledi, yada Hunterin gecmisiyle ilgili bir olay. Cunku Hunter kesinlikle salgirgan bir kopek degildir. Onunla o kadar cok videom var ki, o kadar zaman gecirdim ki agzini yuzunu sikistirdim, sarildim, boynuna atladim bi tek ben degil esimde akliniza gelebilecek her sekilde oynadi onunla, bizi isirmak istese bunu yapacak cok firsati vardi. Hic bir saldirganlik gostermedi. Sadece bize karsi degil, yanimizdan gecen insanlar ve diger kopeklere karsida gayet sakindi. Barinaga dondugunden beri asiri kilo kaybetmeye baslamis ve ayaklarinda yaralar cikmis. O yuzden tahminim barinaga donmekten korktugu icin saldirmis olmasi. Aldigimiz haber karsisinda yikildik, ama beklemekten ve barinagin verecegi karar ve rehabilitasyonunu beklemekten baska caremiz yok. Barinagi iki gozu iki cesme terkettik. Ayni gunun aksamustusu barinagin arka tarafina bir daha gittik, bu sefer Hunter oradaydi. Biraz onu sevdikten sonra eve geldik. Bu kadar yogun stres ve uzuntu sonucu o gece yilbasimiz benim aniden hastalanmamla zehir oldu. Sonraki gunlerde toparlanmam biraz zaman aldi. Su anda Hunter' in yanina gitmiyoruz. Barinaktan gelecek haberleri bekliyoruz, zaten ben kisa sure sonra Turkiye' ye gidicem. Esim ben gittikten sonra Hunter' in durumunda gelisme varmi diye onu kontrol edicek, ben sanirim gitmeye dayanamicam. Uzuntuden hasta oluyorum, dayanamiyorum onu tel orgulerin arkasinda birakirken.
*
Iste bu hayatima giren, beni kendine asik eden, yanlis zamanlamada tanistigim bir sokak kopeginin hikayesiydi, adi Hunter....
Öncelikle geçmiş olsun diyorum ve yeniden yazmaya başladığınız için mutlu olduğumu belirtmek istiyorum. Hunter'ın hikayesini bir solukta okudum. Benim de içim sızladı . Oradaki sistemi bilmediğim için anlamakta zorlandığım şeyler var. Örneğin neden size değil de bir başka aileye yuvalandırılmış? Onlar daha önce mi baş vurmuşlardı? Hunter'ın sonu ne olacak? Isırma olayından dolayı uyutulma ihtimali var mı? Böyle bir şey olursa ben de çok ama çok üzüleceğim. Sizleri düşünemiyorum bile:(( Umarım size kavuşur.
ReplyDeleteCok tesekkur ederim, farkettim ki bloga yazip paylasmak beni rahatlatiyor, bende mutluyum, sizin yorumunuzu gorup bunun tek tarafli olmadigini ogrenmek ayri bir mutluluk veriyor.
DeleteSistem cok farkli isliyor burada. Oncelik kesinlikle hayvan. Ne kadar isterseniz isteyin eger hayvanin size uygun oldugunu dusunmezlerse size vermiyorlar. Benim kedilerim oldugu ve Hunterin tum kedileri atistirmalik olarak gordugu icin ben Hunteri almadim, fakat barinaktaki terapisinin bitmesini bekledim fakat hata etmisim kendim terapiste goturmemekle, fakat bunu bilemezdim :( Baska bir aile, hunter icin uygun bir aile gelmis ve hunterin sansini kacirmasini istememisler ( Cunku barinakta en uzun kalan kopeklerden biriydi) o yuzden hunteri bu aileye vermisler, benim onu ne kadar sevdigimi degil onun sansini onemsiyorlar,
Hunterin sonunu inanin bilmiyorum, aklimdan o kadar cok senaryo geciyor ki en korktugum sizin dediginiz gibi uyutulmasiydi ama bu olmazmis. Esimle bunun pesini birakmadik ve cok arastirdik, sonuc guzel. Hunter eger bir sivili isirsaymis ve o kisi mahkemeye basvursaymis mahkeme Hunteri tehlike gorup uyutulmasi karari cikarabilirmis. Fakat isirilan kisi kopek denetleyicisi ve oda mahkemeye basvurmadigindan hunterin uyutulma ihtimali yokmus. Guveniyormuyum buna tabi ki hayir ama yapabilecek hicbirseyim yok su anda, sadece surekli oraya giderek isin pesini birakmadigimizi gostermek haricinde. Terapisti bekliyorlarmis ve hunteri rehabiliteye alacaklarmis bu ne kadar surer nasil isler hic bir fikrim yok fakat Turkiyeye gidip geli geri hollandaya dondugumde Hunterin durumuna bakip kendi terapistimle gorusturmeyi onerecegim, kabul edeceklerini dusunmuyorum. Eger Hunteri tehlike olarak gorurlerse sanirim omrunun sonuna kadar barinaga mahkum olacak tabiki ben ve esim gozumuz karartip bi gece onu calmazsak, ondada tamin etmekte zorlanmazlar eminim :)
uyutulmasi fikrini dusunemiyorum, dusunurken bile bogazim dugumleniyor. Umarim bu ihtimal asla gerceklesmez.
Dusunceleriniz, kaygilariniz icin cok tesekkur ederim benim yalniz olmadigimi hissettirdi
Sevgilerimle..
Daha bu kadar olsa okurdum :) Hem sevindim hem üzüldüm aklıma evde hasta olan küçük kuşum geldi ... her gün acaba bu gün mü ölecek diye bekliyorum ağlıyorum ..
ReplyDeletecok tesekkur ederim.
DeleteKusun icin cok uzuldum, onada sanada kiyamam. cok mu kotu durumu, nesi var ?
Sevgilerimle
2 yıl öncesine kadar biraz şişkoydu :)) biz aaa iyi besledik falan diye seviniyorduk ama sonra tüy dökümüne girdi ve çıkamadı. Tüyleri çok az kaldı şişko olunca 2 yıl uçamadı psikolojisi bozuldu kuşçağızın dedik yanına arkadaş alalım biraz morali yerine gelsin ilk 2-3 ay toparladı ama bu kurban tatilinde Eskişehir'e annemlere gittik geldiğimizde gözleri de görmüyordu şimdi hep yuvalığında kalıyor, arkadaşı besliyor Limon'u :( kanatlarının altı kan toplamış, eee artık zayıfladı karnı şiş hep kabarık hep uyuyor :( durumu böyle anercim geceleri su içmeye falan kalkınca hep bakıyorum yaşıyo mu öldümü diye işten eve gelir gelmez montumu çıkarmadan bakıyorum yaşıyor mu öldümü diye :( benimde moralim çok bozuk biliyorum bazıları kuş işte diyorlar ama senin anlayacağını biliyorum öyle işte bloğumda fotoları da var bakmak istersen beklerim çok tatlılar aslında :)
Deleteay kiymam ona ben ya yazik. veterinerler ne diyo durumuna ? cok uzuldum Allah en kisa zamanda sifa versin canim
DeleteTamam fotolarina bakarim mutlaka
Sevgilerimle
Barınak dediniz benim içim cız etti. İstanbul'da fırsat buldukça, eşimle birlikte barınak ziyareti yapmaya çalışıyoruz biz de.Barınakların durumu ne yazık ki içler acısı memleketimizde. Ancak ziyaret ettiğimiz barınak bir bayanın gönüllü yöneticiliğini yaptığı hayvanlara muamelenin en iyi olduğu barınaklardan biri. Tabi barınakta kafeste yaşayan bir hayvan için nasıl bir muamele iyi olabilir ki o da ayrı mesele:S. Karınlarının tok, sığınabilecekleri bir kulübelerinin olduğunu bilmek bile günümüz koşullarında insanın için rahatlatıyor. Kötünün iyisi böyle birşeymiş. Hunter ile yaşadıklarınız beni bir yandan sevindirirken bir yandan çok üzdü:S ..Barınak sakini bir hayvanın sevgiye, en azından başının okşanmasına bile gerçekten çok ihtiyacı oluyor. Gönülden dilerim ki herşey güzel sonuçlanır ve Hunter ona değer veren sizin gibi bir aileye kavuşur.
ReplyDeleteEvet maalesef turkiyedeki barinaklarin cogu adeta bir olum kampi, Allahtan Hollanda barinaklari kesinlikle cok guzel yerler ama sizinde dediginiz gibi sonucta oralar sadece barinak ve kafeslerde yasamlar..
DeleteGunumuz kosullarinda iskence gormedikleriniz, oldurulmediklerini, ac kalmadiklarini usumediklerini gormek bile yetiyor. Sizinde dediginiz gibi sevilmeye bir iki kelime konusmaya bile cok ihtiyac duyuyorlar, bu onlari cok mutlu ediyor tabiki hayvan sever olarak bizleri hem mutlu ediyor. hem birazda buruk bi huzun veriyor
Dilekleriniz icin cok tesekkur ederim, umarim hersey guzel sonuclanir, en kisa zamanda Hunter bizimle yasamaya baslar ve bende onun gercekten ne kadar guzel bir hayvan oldugunu videolarla gosteririm :)
Sevgilerimle
İnanılmaz bir olay.. Ağlamamak elde değil. Umarım Hunter için en iyisine karar verilebilir. Size de çok geçmiş olsun.
ReplyDeletecok tesekkur ederim, guzel dilekleriniz icin.
DeleteBende sizin gibi hunter icin en iyisini dilerim. Benimle olmayacaksa bile onu benim ve esim kadar sevebilecek bir aileyle olmasini istiyorum
Sevgilerimle..
Aner'cim geçmiş olsun öncelikle, yaşadıkların gerçekten çok üzücü, umarım sonu mutlu biter.
ReplyDeleteCok cok tesekkur ederim.
DeleteSenin gib benimde tek dilegim mutlu son
Kucak dolusu sevgilerimle..
seni gerçekten çok merak ettim,hatta bu akşama kadar bekleyip sana not yazmayı düşünüyordum.
ReplyDeleteyaşadığın üzücü durum beni de çok etkiledi,ancak ne yüce gönüllü bir çiftsiniz,kutlarım.
hunter,ne şanslıymış seni bulmuş,aşk gibi bişey anlattıkların.:)
hani bazı güzellikler vardır ya ne zaman ne de parayla değerini ölçemezsin;işte böyle birşey yaşamışsınız hem hunter,hem siz.
lütfen ama lütfen çok üzülme,üzülmek yeni üzüntüler çıkarmasın diye,
senin yaşadığın ve yaşattığın güzel şeyin ne olduğundan bi haber o kadar çok canlı var ki:(
dua edelim,herşeyin hayırlısı olsun,Allah şifasını versin diye;en güzel yol bu bana göre:)
çok sevgiler güzel arkadaşım,yüce kalp,bundan sonra ben sana 'yüce kalp 'desem olur mu?eşine de selam ve sevgiler
Ay cok mutlu oldum, ne kadar guzel ayni duygulari hissedebiliyoruz, beni merak etmen cok hosuma gitti, deger verildigimi hissettim Gercekten cok tesekkur ederim beni dusundugun icin.
DeleteEvet Hunterla yasadiklarimiz bildigin ask hikayesi bencede, biz ona asigiz oda bize bu bi gercek, ve yasadigimiz uzucude olsa bu deneyim seninde dedigin gibi para versek sahip olamayacagimiz birseydi. Hunteri zorla kendime asik edemezdim, oda beni kendine...
Uzulmemeye calisiyorum, her gecen gun daha iyiyim merak etme :)
Seninde soyledigin gibi sevgiye muhtac o kadar cok cali varki keske hepsine yetebilsek, keske hepsine hakettigi degeri verebilsek, en azindan iskenceye maruz kalmadan, ac kalmadan usumeden yasasalar oda yeter bana da gel gorki dunya her gecen gun daha vahsilesiyor, sadece turkiye icin degil. Burada Ispanyadan kurtarilip getirilen kopekleri cok goruyorum, hikayeleri turkiyedekilerden bes beter, bi de Avrupa dersin. Psikopat her yerde psikopat
Dualarin icin gercekten cok minnetarim, cok tesekkur ederim. Herseyin bizim icinde hunter icinde senin ve herkes icinde hayirlisi olsun. Dedigiin gibi en guzel yol dua edip, guzeli dusunmek, ne kadar birsey yapmadan durmak zor olsa da
Yuce kalp demissin, hak ediyomuyum bu ismi bilmiyorum ama cok gulumsettin beni, asil yuce kalpli ona gercekten sensin, senin enerjin hep bana iyi geliyor, ne zaman senin benim bloguma veya diger bloglara yorumlarini gorsem yada senin blogunda gezsem icimi mutluluk kapliyor, etrafina pozitif enerji ve mutluluk yayiyorsun :)
Seni kocaman opuyorum, iyiki varsin, esiminde selami var. kucak dolusu sevgiler
Aner once size gecmis olsun diyorum ve boylesine guzel bir yaziyi bizlerle paylastiginiz icin tesekkur ediyorum..Basta gulumseyerek okudum son siralarda aglamaya basladim. Canim ya insallah Hunter icin iyilesme olour insallah sizlerlede arada ki ziyaretlerinizlede olsa mutlu yasantisi olur. Cok uzuldum gercekten..dilerim hersey iyi olur..sevgiler
ReplyDeleteCok tesekkur ederim, guzel dilekleriniz, yorumunuz icin
DeleteInsallah dediginiz gibi hunter icin guzel haberler aliriz. Sizi uzdugum icin gercekten uzgunum, biraz paylasmak rahatlamak istedim
Kucak dolusu sevgilerimle
Film gibi derler ya, öyle olmuş sizin yaşadıklarınız da... Öncelikle mücadelenizi, emeğinizi, sabrınızı kutlarım. Sonlarını okuduğum zaman benim de aklıma ilk gelen uyutulması oldu ve yüreğim acıdı. Ama öyle bir şey olmayacakmış şükür ki.
ReplyDeleteBuralar da her daim kolay olan yoldur bu :(
Orada barınakların sistemi anlattığınıza göre oldukça iyi. Bizim barınaklarda sahiplendirmeler alelade yapılıyor maalesef ki, hiçbir zaman da denetlemezler. O hayvan barınaktan çıktığı anda unutuluyor. Bu nedenle bir çok barınakta gönüllüler yapıyor sahiplendirmeleri. Hele ki terapi, eğitim asla yok. Türkiye genelinde özel eğitmenler bile çok az sayıda. Çoğu basit bir sertifika ile yapıyor bu işi.
O'nu en mutlu edecek aile belli ki sizsiniz. Umarım her şey yolunda gider ve aşkınıza kavuşursunuz :)
Evet Sanirim biraz film gibi olmus, bende yazdiktan sonra farkettim.
DeleteSizinde dediginiz gibi Turkiyeye kiyasla buradaki barinaklar otel gibi kalir. Terapileri, egitimleri kisirlastirilmalari cok guzel sekilde yapiliyor. Hatta o kadar gonullu calisiyor ki mesela bu Hazenberg barinaginda gonullu almiyorlar cunku ihtiyaclari yok.
Ulke olarak o kadar cok yol katetmemiz gerekiyor ki, barinak olarak sahiplendirilen hayvanlara sahiplendirildi diye sevinmekten denetlemeye firsat kalmiyor sanirim. bir gun hayvan icin ozgur ve esitce yasayabilecekleri ulke olacakmiyiz cok merak ediyorum
Guzel dilekleriniz icin cok tesekkur ederim, umarim askimiza kavusuruz :))
Sevgilerimle
Anerrr nerelerdessin sen kujum defalarca kontrol ettim bloğunu özlettin kendini :) Postunu başından sonuna gözlerim dolu dolu okudum içim cız etti valla inşallah hunter a kavuşursunuz kesinlikle onun sizinle mutlu olacağına inanıyorum seni çok çok öpüyorum geçmiş olsun tatlım sevgilerrr :*
ReplyDeleteDondum Haticecigim :) bende ozledim
DeleteInsallah dedigin gibi olur ve huntera kavusuruz oda bize, mutlu mesut yasariz.
Canim umarim sende iyisindir, hersey sendede sevdicegindede yolunda gidiyordur
bende seni opuyorum, kocaman sevgilerimi gonderiyorum xoxoxo
köpekleri sadece uzaktan seven yanına yaklaşmaktan korkan biriyimdir.Hatta bir bey bir gün ''hanfendi insanlardan korkun köpeklerden değil'' demişti ama elimde değil yenemiyorum bunu.Ama Hunter ın hikayesi beni çok etkiledi. Bir film seyretmiştim ağlayarak Haciko isminde o filmi hatırladım ..Çok sadık hayvanlar köpekler ..Umarım kavuşursunuz. Bu arada geçmişler olsun diyorum, bloğunuzu tanıdığıma memnun oldum.. sevgiler...
ReplyDeleteMerhabalar hosgeldiniz
DeleteKorku cok farkli birsey, yenmesi cok zor. Bildigim en iyi yontemde yavru kopek almak. Anca o zaman alisilabilir bence.
Size insanlardan korkun kopeklerden degil diyen beyfendiye gercekten cani gonulden katiliyorum. Size en fazla zarar veren hayvan insandir bana gorede. Ama korkmak cok ayri birsey bazen insanin elinde olmuyor
O filmi ben izleyememistim aglamaktan ama filmi biliyorum
Cok tesekkur ederim guzel dileklerin icin
Sevgilerimle
Bu hikayenin sonu mutlu bitsin lütfen! :) Kalbim sıkışa sıkışa okudum, çok iyi anlıyorum ikinizin hislerini. Umarım yolunda gider her şey de birbirinize kavuşursunuz.
ReplyDeleteBu "agresif" diye etiketlenen köpekler konusunda çok hassasım, çok berbat bir bakış açısı bu. Bugüne kadar bir kaç kere ısırıldım, bir tanesi Golden Retriever'dı, diğeri de şu minicik Yorkshire Terrier'lerindendi :) Golden durup dururken gıcık kapıp elimi kaptı, terrier de alt komşumuzun, hepimizden nefret ediyor, yakaladı mı affetmiyor :)
Bir ara öylesine bakarken Türk Hava Yolları'nın mesela kesinlikle taşımadığını farkettim bu "tehlikeli" cinsleri, bizim doberman da girmiş listeye. Olur da bir gün uçmak zorunda kalırsak Koko'yla, uçamayacağız yani. Zaten güvenmiyorum hiç o uçak kargolarına, çok kötü şeyler okudum gazetelerde. Yani kim karar veriyor bu işlere çok merak ediyorum, her köpeğin huyu ayrı, ne biçim kategoriler bunlar aklım almıyor.
Hunter'ın kaldığı barınak iyi bir yere benziyor, iyi ki Hollanda'da geldi başınıza bu, burda olsaydınız çok daha üzücü şeyler olabilirdi. Merakla bekliyorum gelişmeleri, yaz mutlaka olur mu?
Bencede mutlu bitsin :)
DeleteBende bu tehlikeli irk neyse onlar konusunda cok hassasim. sizin gibi cook kez isirildim kendi kucuk terrierimiz kasimi parcaladi, poddle cinsi kopegimiz dudagimi isirdi bunun gibi bir suru savas yaralariyla dolu ellerim, Bana gore irkin tehlikelisi olmaz sahibin tehlikelisi olur. kucuk bir terrieri dahi olum makinesine donusturebiliriz. sizin komsunuzu kopegi gibi mesela :) Hava yollarina kesinlikle guvenmiyorum, prosedurlerim bitmedigi icin hala hollandaya getiremedim kendi kopeklerimi, yakinda turkiyeye onlari almaya gidicem fakat kara kara dusunuyorum ucak yolculugu yapmasakmi diye. Esimle hatta firsat bulmaya calisiyoruz arabamizla gelelim diye boylece donus uzun olur ama guvenli olur diye
Kokoyla uculamamasina sinir oldum acikcasi, doberman kotu un yapmis bi kopek, tum filmlerde kotu kopekler nedense doberman olur, belki stephen kingin romanindan sonra gaza gelip doberman alip saldirgan yetistiren aptal insanlar yuzunden mi oldu bilemem ama dedigim gibi bana gore tehlikeli irk yok tehlikeli sahip var. Kokoyu benim yerime opun bi guzel :)
Evet buradaki barinaklar gercekten guzel Hunterada bakim yapiyorlar eminim ama yinede gonul iste yanimda istiyor. Gelisme oldukca mutlaka yazicam :) Bu haftasonu esim kontorle gidicek merakla gelismeleri bende bekliyorum :)
Kocaman sevgilerimle
Öncelikle geçmiş olsun diyorum. Umarım en kısa sürede atlatırsın... Hunter konusu üzücü olmuş ama kedileri yemek olarak görme konusunu ne derece yenebilir bilemiyorum. Kedi delisi bir insan dehşetle okudum ama sen bana bakma :))))
ReplyDeleteUmarım işler düşündüğünüz gibi gelişir ve kavuşursunuz. Sevgiler...
cok tesekkur ederim
DeleteEvet yanlis yonlendirilme sonucu kedileri hicte arkadas olarak gormuyor maalesef, zaten bu tek sebepti ilk gordugumuz anda onu alip eve getirmemek icin. Cunku kedilerim kopekten kacmak ne demek bilmiyorlar kopeklerle buyuduler, ayrica ev icinde surekli stres her an yenme korkusu bunu onlara yasatamam
Umarim terapiler sonuc verir ve Hunter kedileri atistirmalik olarak degilde arkadas olarak gorur bizimle uzunca yillar mutlu mesut yasar
canımmm hayvanlara duyulan aşk da başka birşey
ReplyDeleteçok ulvi bence
çok geçmiş olsun
senin güzel yüreğin herşeyi tedavi eder merak etme tatlım
sevgiler
pozitif ve iyi niyetli o guzel yorumun icin cok tesekkur ederim. Bu tarz yorumlar ne kadar aslinda bizi iyilestiriyo belki bazen farketmiyoruz.
DeleteHayvanlara duyulan aska gelecek olursak, evet kesinlikle katiliyorum. sanirim biz insanlar olarak karsiliksiz sevebildigimiz tek canli hayvanlar
Kocaman sevgilerimle
Canım benim ya okurken adeta ağladım, çok üzüldüm :/ bence de kesinlikle geri götürülüceğinden korktuğu için saldırmıştır çünkü saldırgan bir davranışı olsa size yada evlat alan aileye bir şekilde saldırırdı diye düşünüyorum. Yazık nasıl bir psikolojideydi acaba o an hunter :( inan çok üzüldüm, götürülmek istemediğini anlatmaya çalışırken tekrar oraya dönmüş :/ umarım en kısa zamanda bir sonuca bağlanır ve sizin sıcacık yuvanızda sizinle yeniden mutlu bir hayata başlar. Kediler konusunda da kesinlikle terapist ile düzeltilebiliceğini düşünüyorum. Eskiden sokakta yaşarken yada eski sahipleri vardı ise eğer onlardan kalma bir alışkanlık olabiliceğini düşündüm. Kim bilir neler yaşadı :/ içim sızladı adeta. Dualarım sizinle ve hunterle olucak. Son haberlerden bizi de ihmal etmeyi unutma :(
ReplyDeleteKesinlikle cok katiliyorm sana, ama derdimi ordakilere anlatamadim nede olsa ''onlar herseyin en iyisini bilir ya''... barinaga doner donmez 10 kilo vermis, ayaklarinda yaralar cikmis, kor olmak gerek donmenin onu ne kadar uzdugunu gormemek icin. Evet saldirgan olsaydi o aileye coktan saldirirdi, yada sokakta yuruyen insanlara yada bize.. neden bu kadar zaman saldirmadi ve tek saldirdigi kisi denetleyici bunlar cok onemli sorular, sorulmasi gereken sorular, yani bazen seytan diyo kes teller cal hunteri, fakat tek sorun barinaktan hayvan calmaktan ulke disina men edilmekten korkmam
DeleteBana umut verdin, kediler icin duzelmez diyenler cogunlukta oldugu icin bazen umutsuzluga kapiliyorm benim gibi dusunmen beni cok mutlu etti.
Hunterin onceki hayati hakkinda dusunmek bile istemiyorum, kimbilir neler yasadi dusunmek bile icimi cizlatiyor, umarim bundan sonrasini onun icin cennete cevirebilirim
Dualarin ve dusuncelerin icin cok tesekkur ederim, biliyorum bu kadar kisinin ve benim ve esimin bu kadar duasi mutlaka ise yarayacak
sizlerede mutlaka haber vericem
Sevgiyle kalin..
Geçmiş olsun canım. Bir solukta okudum ve bir gelişme olursa çok merak ediyorum sonu nasıl olacak diye.
ReplyDeleteSevdacim cok tesekkur ederim, bir gelisme olursa belirticem mutlaka
DeleteSevgilerimle
Öncelikle gecmis olsun sana! bende merak ettim,alismistim postlarina! Sen bastan ölüm yok dedin ama ben yinede korka korka okudum,daraldim, inanamadim desem dahada dogru olur,cünkü ben daha evvel sizin gibi bir ciftle hic karsilasmamistim!Ne kadar icten ve dogru seyler bu yaptiklariniz ve de büyük özveri...
ReplyDeleteInsallah Hunterè birsey olmaz,yeniden kilo alir ve cook mutlu olur,cok üzüldüm.
Türkiye sana bir nebze olsa iyi gelecektir aklin orda kalsada ,lakin kendini üzmemeye calis olurmu... sevgiler canim.
Cok tesekkur ederim, dusunulmek ne kadar guzel bir seymis yorumun beni mutlu etti:)
DeleteBilerek olum olmadigini yazdim yoksa bende oyle yazilari okuyamiyorum icim almiyo
Gercekten bizim hakkimizda guzel ve pozitif dusuncelerin icin cok tesekkurler
Turkiyeye gitmek aklim her ne kadar burada kalacak olsada dedigin gibi bana iyi gelecek
Kendine iyi bak , opuyorum
Kucal dolusu sevgilerimle
Öncelikle geçmiş olsun. İyileşmene çok sevindim. Daha dün akşam yine sevgili bir blogcu arkadaşımın blog dünyasına dair sitemlerini içeren bir yazısına yazdığımı burada da tekrarlayacağım. Yaşamda ne varsa aslında blogta da o var. Çünkü her iki alanın da ana aktörü insan. Nasıl bazı insanlar günlük hayatlarımızda sadece alan taraf olmak istiyorsa, vermeye gelince duruyorsa, blogta da bununla karşılaşıyoruz. Yine de o kadar güzel insanlarla tanışma ve paylaşma fırsatı var ki burada asla vazgeçme.
ReplyDeleteMalta teriyeri cinsi bir köpek sahibi olarak köpeklerle son 7 yıldır oldukça haşır neşirim. Tüm hayvanları seviyorum ama köpekler söz konusu olduğunda çıldırıyorum. Sokakta köpeğini azarlayan bir kadına madem doğru dürüst bakamayacaksınız neden aldınız diyerek ani çıkışlar yapabilecek kadar… Bu hüzünlü hikâyeyi okurken Hunter gibi nice tatlı köpek için tekrar çok ama çok üzüldüm. Kırılmış bir vazoyu tamir etmek yeniden bir vazo yapmaktan zordur. Çevremdeki herkesi uyardığım gibi bir heves alınıp sonra bıkınca sokağa bırakılacaksa hiç alınmasın daha iyi. 2 gün tatile gidince döndüğünüzde size küsen depresyona giren bu canlılar fazlasıyla duygulu. Bunda da belki farklı bir hayır vardır tatlım.
Biraz uzun bir yorum oldu :) Kusura bakma
Sinemcim cok tesekkur ederim. Evet o kadar dogru seyler soylemissinki altina imzami atiyorum. Insanlari eglendirdigin surece senden iyisi guzeli yok, fakat senin kotu anlarinda bir cogu ortadan kaybolur. Sanirim blogdatlda bazi kisiler ile ilgili durum boyle. Ama tanistigim senin gibi guzel insanlar sayesinde de iyiki blog yaziyorum diyorum :)
DeleteMinik kopusunu benim yerime op. Evet karne hediyesi olarak yada yaz tatillerinde bir heves alinip daha sonra birakilan maalesef bir suru hayvan var. Hatta kedisi ese gelip eslesti diye namusu gitti diyip sokaga birakan zihniyette insanlari hem gordum hemde boyle bloglar okudum dehsetle. Bilmiyorum nasil aksam yastiga baslarini rahat koyabiliyorlar.
Dedigin gibi sanirim bundada bir hayir var. Yorumun cok guzel cok zevkle okudum bi bu kadar daha yazsan yine okurdum :)
Seni cok opuyorum terrierini benim yerime bi kez sev op :))
ya ne güzel bi hayat parçası bu.
ReplyDeletegerçekten evet sevgi dolusun, yufka yüreklisin.
bak gözlerim doldu.
ya bi de geçmiş olsun demek çok üzüldün.
bi de yaa, evet daha sonra da ilgilenin onunla.
bi şekilde onu mutlu edin yaaa.
:)
blogta da alışırsın.
tabii kendin için yazcan yaaa.
:)
Cok dogru soyluyorsun Deep, kendin icin yazma kismini belki bazen baskalarini mutlu etmek yada kendini kabullendirmek adina biraz unutabiliyorsun ama guzel hatirladim bunu ufak verdigim arada :)
DeleteHunter' i alamasak bile pesini birakmaya gercekten hic ama hic niyetli degilim. Gonullu aile olmak istedik o barinakta onuda kabul etmemislerdi, parmaklarin arkasindan sevmek gizli gizli odul mamasi goturmek yapabildigim izin verdikleri tek sey, ama dedigim gibi pesini birakmaya hic niyetim yok, yarin esim gidip gorucek daha fazla bilgi alicak ben gitmiyorum cunku biraz fevri davraniyorum o biraz daha mantikli benden :)
Sevgilerimle
merhaba,oncelikle cok gecmis olsun.bende ne yazikki hayvanlari uzaktan sevebilen bir insanim.bu yuzden cocuklarimda kedi,kopek hasretiyle buyuyorlar maalesef. bu sebepten hayvanlarla guzel iliskileri olan insanlari hayranlikla izliyorum.hunter ile yasadiklarinizi bende uzulerek okudum.bu duygu dolu anlatimdan ne kadar guzel bir yureginiz oldugu anlasiliyor.bu sevgi dolu,merhametli yurek hic uzulmez umarim. sevgiyle kalin....
ReplyDeleteMerhaba ipek hanim gercektn korku cok farkli bir sey insanin elinde olan kontol edebildigi birsey degil sizi cok iyi anliyorum banada bocek derseniz zip zip ziplarim. Ama dediginiz gibi cocukariniz icin biraz uzucu fakat sizin elinizde olan br durum degil
DeleteGuzel yorumunuz ve cok ictem dileginiz icin tesekkur ederim
Hicbirimiz uzulmeyelim mutluluklar bizi bulsun
Ailenize ve size kucak dolusu sevgilerimle
gözlerim doldu...barınakları gezmeyi bende severim ve o hayvanların karşılıksız ilgisi öyle güzel ve saf ki..mutsuzken en iyi şey bir hayvanın sevgisi gercekten.sizi ve eşinizi bu duyarlılıgınız için tebrik ediyorumm..
ReplyDeletecok tesekkur ederim gercekten.. Onlarin karsiliksiz sevgisini hicbirseye degismem dogrusu:)
DeleteSevgilerimle
Güya film seyrediyorduk. Hikaye beni benden aldı. İyiki sonunda ölüm yok demişssin. Sonucu merak ediyorum.
ReplyDeleteDörtgöz anne
Gelismeler olmaya basladi en kisa zamanda yazacagim :)
DeleteSevgilerimle
Sevgili Anercim ancak şuan okuyabildim yazını ama yinede sana geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum .
ReplyDeleteYazdığın olay çok üzücü okuması bile bukadar duygusalken yaşaması kimbilir nasıldır sende bundan zaten halsiz düşmüşsün ama bak diyorsun ya Hunterin yaşadığı olaylardan sonra yıkıldım diye bence sende güçlü olmaya çalış sonuç olarak oda üzülür hisseder birşeyin yolunda gitmediğini sizi okadar sevmiş bağlanmış sizde ondan vazgeçmemişsiniz umarım Huntere kavuşursunuz sevginin iyleştiremiyeceği şey yok dualarımı eksik etmiyeceğim Hunter için :)
cok tesekkur ederim :) Iyiyim su anda , gelismelerde olumlu yonde
DeleteYok merak etme ondan asla vazgecmeyiz oyle bi sansimiz yok :)
Cok cok dogru diyorsun sevginin iyilestirmeyecegi hicbirsey yok katiliyorum :) Dualarin ve guzel dileklerin icin cook tesekkur ederim, kendine cok iyi bak :)
Gelismeleri yakinda yazicam :)
Sevgilerimle
Çok üzüldüm ve çabalarınızı kutlarım. Çok merak ediyorum sonunu.
ReplyDeleteÇocukluğumdan beri köpeklerle yatıp kalktığımdan neler çektiğinizi, hangi sıkıntıları yaşadığınızı, kendimin başına gelmiş gibi çok etkilendim. Annem kedilere aşıktı ben ise köpeklere...Evimizde bir tane Bull terrier var, 3 yaşında. İnanın hayvan diye görmüyoruz evin bireyi çocuğu gibi görüyoruz...Sokaklarda onla gezerken beni görenler diyor ki, abla bu badigard köpeği nasıl korkmuyorsun diyorlar...Haklılar,Aslanları yenen köpekmiş.Fakat biz ona hiç gücünü farkettirmedik...Anormal korkak,büyük köpeklerden korkuyor, hatta uzaktan görse yolunu değiştiriyor. Ama, daha iki aylık iken evimizin muhabbet kuşunu kapıp yediği için hepimizi mahvetmişti. Kedileri hiç sevmez,yollarda bayağı mücadele ediyorum.
Yine, felaket hisli bir köpek...Aslına bakarsanız,evin içinde ne olup bittiğini, ne konuşulduğunu gayet iyi anlıyor...Hele evde biri yolcuysa işte o zaman yüzündeki ifadeyi görmelisiniz!
İnanılmaz sadık.Beni bırakıp asla oğlumun evinde kalmaz,ilk lideri o olduğu halde...
Yoruluyorum, zamanımı çok alıyor ama inanın onu kimselere emanet edemiyorum...
Bağlantıma sizi ekliyorum,sonucun hayırlı olması dileklerimle vesevgilerimle...
Cok tesekkur ederim. biraz gec bir cevap oldu kusuruma bakmayin, yorumunuz gozumden kacmis simdi tesadufen gordum.. Aslinda su an icin fazla bir gelisme yok. Hunter hala terapistteymis esim telefonla aradi ogrendi. Isin kotu tarafi bende esimde onu kontrole gidemiyoruz, malum ben turkiyedeyim esim de zorunlu goreve gitti. Amahaftaya hollandaya ikimizde donuyoruz ve en kisa zamanda gidip Hunterin durumunu ogrenecegiz :) Merakla , heyecanla bekliyorum onu gormeyi, umarim hersey iyi olmustur onun icin ve onu alacagimiz gun gelmistir:)
DeleteCok cok iyi anliyorum sizi, evet kimine gore bulllar ''canavar'' kimine gore ise evlat, arkadas... Ve dediginiz gibi herseyi cok cok iyi anliyorlar ve gercektende cok hisli varliklar.. Annemde her zaman benim kopegim Pati icin ''bu pati cevremde tanidigim insanlarin yuzde 80inden bile zeki'' diyor, hicte haksiz degil
Kucugunuzu benim yerime opun, canavar hayvan yoktur canavar sahip vardir ben buna inaniyorum. Bakin canavar diye tabir ettikleri bull terrier sizin gibi iyi insanlarin elinde kediden farksiz :)
Sevdiklerinizle ve tum hayvanlarinizla cok uzun ve mutlu bir yasam diliyorum size,, iyiki varsiniz sizin gibi insanlar iyiki varlar
Kucak dolusu sevgilerimle